In-vitrofertilisatie is een vrij complexe procedure die in verschillende fasen verloopt:
– Ovariële stimulatie: De vrouw krijgt dagelijks een hormonale behandeling om de hormonale afscheiding van de follikels te stimuleren. De reactie op de behandeling wordt gevolgd door middel van echografie. Ovariële stimulatie controleert de follikelgroei om ervoor te zorgen dat voldoende rijpe eicellen worden verkregen, klaar voor bevruchting.
– Oöcyte retrieval : Deze stap gebeurt onder verdoving (algemeen of plaatselijk), 34 tot 36 uur voor de eicelpunctie. Het wordt gecontroleerd door echografie. De arts lokaliseert de rijpe eicellen en haalt ze op met een naald en een buisje dat in de vagina wordt ingebracht. De oöcyten worden dan in het laboratorium geselecteerd. Het sperma wordt meestal dezelfde dag nog verzameld. Als het eerder is verzameld, wordt het enkele uren voor de bevruchting ontdooid.
– Follikelpunctie: De verzamelde eicellen en het sperma worden op dezelfde dag samengebracht. De bevruchting vindt plaats in kweekmedia met een samenstelling die lijkt op de natuurlijke omgeving van de eileiders. Vanaf dit punt is geen tussenkomst meer nodig, het bevruchtingsproces vindt spontaan plaats.
– Embryotransfer: Met behulp van een dunne katheter brengt de arts het embryo over en plaatst het in de baarmoeder van de vrouw, waar het zich geleidelijk zal ontwikkelen. Dit gebeurt ongeveer 2 tot 5 dagen na de punctie.
